De droom van pastor Nixon

Vandaag de laatste dag in Mwanza en nog veel te doen. Snel aan de slag dus. We starten met administratief werk op de binnenplaats gedaan op onze laptops. Dan komt Pascal ons op halen voor het late ontbijt en weer een drukke dag met, zal later blijken, weer enorme indrukken.

Eerst natuurlijk naar de “best place to be” welke ik gisteren heb beschreven, met drie chipati's komen we de dag wel door. Eten doen we pas weer vanavond rond een uur of 9.

We hebben afgesproken met pastor Nixon. Hij is pastor van een Baptistenkerk in een shabby buitenwijk van Mwanza. De pastor geeft 17 jongens tussen 7 en17 jaar een dak boven hun hoofd en dagelijks het eten. Het dak is het dak van de kerk waarin ze slapen middenin de kerkzaal, op de meest versleten matrassen die je kunt voorstellen. Voor het eten is iedere dag weer afwachten of er geld genoeg is om het te kopen en te koken.

Daar aangekomen lopen we via een steegje een soort binnenpleintje op waar een aantal jongens de was aan het doen is. Anderen spelen met elkaar of hangen wat rond. Pastor Nixon staat ons al breed lachend op te wachten. Wat is hij blij en trots dat wij bij hem langs komen. De jeugd wordt opgetrommeld en in de kerk worden we aan elkaar voorgesteld. Langzaam komt iedereen los en we worden steeds vrijer en opener naar elkaar. Pascal wil graag nog een korte preek voor de jongeren houden; die komt hierop neer dat, als je iets wilt bereiken, hier vooral zelf voor verantwoordelijk bent. Met de juist instelling ga je heel ver komen en naar school gaan is ook heel belangrijk. Helaas moet pastor Nixon daarna vertellen dat morgen bij de start van het nieuwe schooljaar 6 jongens niet naar school kunnen omdat er niet genoeg geld is: erg confronterend!

Nadat een aantal jongeren hun droom had uitgelegd, kregen we de droom van pastor Nixon te horen. Hij wil naast de kerk een slaapverblijf voor de jongens bouwen, zodat ze niet meer in de kerk op de vloer hoeven te slapen. Een van de jongens had hier een mooie maquette van gemaakt. Daarnaast moet het gebouw natuurlijk ook worden ingericht met normale bedden in plaats van de zwaar versleten matrassen. Hier wordt ons een geweldig project in de schoot geworpen. Jongeren uit Nederland zouden hier samen met de jongens die hier wonen een huis voor ze kunnen bouwen. Het zal een aantal jaren duren voordat alle plannen gereed zijn. Even terug op aarde: we willen deze jongens graag helpen, maar voordat het zover is, moeten we nog veel meer weten en elkaar beter leren kennen. Pastor Nixon werkt samen met Youth For Christ dus dit zal in de toekomst ongetwijfeld gebeuren.

De middag is wat rommeliger dan we gewend zijn, maar dat komt omdat de afspraak om naar de voorbeeld kippenfarm te gaan, niet zo lekker loopt. We gaan dan maar een rondrit maken door Mwanza en Pascal laat ons op een aantal plaatsen het uitzicht over Mwanza zien. Het zijn erg mooi die uitzichten. Van dichtbij, in het echt, is het helaas wat minder mooi. Wat een armoede zie je hier.

Eind van de middag is het toch gelukt een afspraak te maken met de vrouw. Ze is zeer geslaagd in het zelf opbouwen en runnen van een kippenfarm. Omdat het te laat is om naar haar (grote) kippenfarm te gaan neemt ze ons mee naar huis waar ze ook kippen heeft en een (wat kleinere) legbatterij. Ze legt uit hoe ze met vijf kippen en een haan is begonnen. Ze heeft een broedmachine uit China geïmporteerd die 300 eieren tegelijk uitbroed. Inmiddels heeft ze een goed lopende kippenfarm en is als voorbeeld al eens op de televisie geweest.
Inmiddels is ze goede maatjes geworden met Pascal, - wat kan die man met mensen omgaan - , en biedt ze aan hem te helpen met het opbouwen van zijn farm. Ze heeft bouwtekeningen voor de kippenhokken, weet hoe je ze moet verzorgen etc. Daarnaast is ze bereid hierin les te geven, zodat de jongeren die dit gaan doen echt verder komen. Groot succes voor Pascal deze middag.

Inmiddels is het donker geworden en besluiten we naar ons verblijf te gaan. Hier kijken we met z'n allen terug naar de afgelopen drie dagen. Wat hebben we gedaan, welke afspraken hebben we gemaakt en wat vinden we van elkaar, een goede feedback dus. Tot slot wordt de taxi voor morgenochtend 05.00 uur geregeld die ons naar onze bus naar Moshi brengt. Daar gaan we ons voorbereiden op de Kilimanjaro. Ook daar hebben we zin in.

Het waren 3 mooie dagen in Mwanza waarop we zeer positief terug kunnen kijken. Goede contacten gelegd, het project voor de teams komende zomer uitgewerkt en een potentieel nieuw project bezocht, wat willen we nog meer.