Lange dag waarin uiteindelijk alles weer goed kwam

Om 02.20 uur ging de wekker alweer want me moesten onze vlucht halen naar Kigali, Rwanda. Het plan met bijbehorende tickets was te vliegen via Nairobi. Zo goed als bedacht ging het alleen niet. Zonder visum mag je Rwanda niet in en dus niet inchecken in het vliegtuig....slik. Dat we een visum moeten hebben is bekend maar dat deze niet, net als bij vrijwel alle Afrikaanse landen, op het vliegveld bij aankomst te krijgen is was niet op gerekend. Om een lang verhaal kort te maken. We besloten de vlucht Nairobi-Kigali te annuleren en alleen te vliegen naar Nairobi. Pastor David zou wel de aansluitende vlucht nemen en wij gingen de uitdaging aan een visum en nieuwe tickets te krijgen. Wordt je niet echt rustig van kan ik mededelen. Je vertrouwt er maar op dat alles weer op zijn pootjes terecht komt.
Al snel bleek dat in Nairobi een visum gekocht kan worden voor de drie oost Afrikaanse landen Kenia, Oeganda en Rwanda,de eerste meevaller dus. Nu op zoek naar nieuwe tickets die vrij snel gevonden waren bij Rwandair. Na de gealarmeerde Chris te hebben afgebeld en de ongeruste Bishop David te hebben gerustgesteld uiteindelijk om 12.15 plaatselijke tijd in Kigali aangekomen, 5 uur later dan gepland.

Op het vliegveld werden we opgewacht door pastor David, John (de visionair en trekker van het mogelijke project in Kigali), Guillaume, zijn intelligente assistent en Pascal, de chauffeur....aan het werk dus, we hebben tijd in te halen.
Pascal bracht ons op Afrikaanse wijze, slingerend door de straten waar het recht van de sterkste lijkt te gelden, naar het centrum van Kigali waar we een goede lunch kregen. Na de lunch weer de hete auto in naar het project! Ook weer een speciale rit door het drukke centrum naar de wijk waar het project is. Het laatste deel over onverharde wegen met wel heel diepe kuilen waar omheen gelaveerd moest worden.

Bij het project aangekomen bleek er al veelwerk verricht te zijn maar nog meer werk is er te doen. Locatie bekeken, veel foto's gemaakt en uitgebreid kennis met elkaar gemaakt. Wie zijn we, wat willen we, wat is onze missie en wat kunnen we van elkaar verwachten.
Het was een zeer positief en hoopvol gesprek met gedreven mensen die graag de school die ze in 2012 gestart zijn een echt gebouw willen geven. Meer dan 4 muren waaraan gewerkt wordt en 1 grote ruimte waarin meerdere klassen tegelijk les krijgen van 1 lerares. Klaslokalen moeten er komen, goed sanitair, elektriciteit en vooral moeten de muren met cement gepleisterd worden zodat niet door de regen de muren instorten die nu gemaakt zijn van bakstenen met klei i.p.v. cement.
Een groep mensen en een project met veel potentie. Morgen ontmoeten we elkaar weer en zullen ze ons hun plan presenteren. We zijn enthousiast maar ook benieuwd.