Op bezoek bij de minister-president
Door: steffen
Blijf op de hoogte en volg Steffen
25 April 2012 | Italië, Rome
Dag 2 in Rome (inmiddels een terugblik)
---
Zo, de cappuccino staat weer voor mede via Tastevere komt weer tot leven. Goot gerinkel van koffiekopjes om me heen en de citruspers draait volop. Dit minibarretje draait heel goed in de ochtend. Uitsluitend lokale mensen hier.
Carlo ontmoetten we op de via della Meredes. Een ruim uur wandelen en 150 foto's vanaf ons hotel. We blijken op het kantoor van de minister president te zijn. Paspoortcontrole dus. Carlo blijkt een groep van professoren te coördineren die de minister adviseert over ethische dilemma's. Gappig, want ik ken Carlo alleen uit de soupkitchen en daar loopt hij in trui en spijkerbroek.
Sant'Egidio blijkt springlevend te zijn. De Menza voor daklozen trekt 1000 mensen per avond 3x in de week. 200 Italianen en 800 immigranten, waaronder veel Oost Europesen. Bij Moldavie-presentaties wort altijd verteld dat 25% van de bevolking in Zuid Europa werkt als gastarbeider. Hier, in Rome bij Sant'Egidioe zijn we dus de drop-outs.
Het grootste probleem is eenzaamheid vertelt Carlo, dat is vaak de echte reden waarom ze dakloos worden. Hier krijgen ze terug wat ze kwijt zijn: medemenselijkheid en vriendschap. Iedereen wordt met respect bediend, iedereen wort ook even aangesproken. Alles wat we geven moet goed genoeg voor onszelf zijn. We vieren hier bijvoorbeeld ook verjaardagen. Kun je je voorstellen hoe belangrijk het kan zijn om je eigen naam uit de mond van een vriend te horen? We zijn voor honderden van hen het postadres daarmee hebben ze voor verre familie en voor de staat weer een identiteit.
Opvallend zijn uitspraken van Carlo over de Menza. Deze plaats is vrijheid. Hier heb ik mijn vrienden. Anders werk ik maar door in het kantoor van de MP. Hier kan ik ontspannen. Alles is wederkerig.
Wij, als gelovigen, hebben de opdracht om vriendschap te hebben met de armen. We moeten de barrière van 'helper en geholpene' afbreken. 'Deze plaats heb ik nodig voor mijn waardigheid.'
(binnenkort de ontmoeting met de Padri Maristi ...)
---
Zo, de cappuccino staat weer voor mede via Tastevere komt weer tot leven. Goot gerinkel van koffiekopjes om me heen en de citruspers draait volop. Dit minibarretje draait heel goed in de ochtend. Uitsluitend lokale mensen hier.
Carlo ontmoetten we op de via della Meredes. Een ruim uur wandelen en 150 foto's vanaf ons hotel. We blijken op het kantoor van de minister president te zijn. Paspoortcontrole dus. Carlo blijkt een groep van professoren te coördineren die de minister adviseert over ethische dilemma's. Gappig, want ik ken Carlo alleen uit de soupkitchen en daar loopt hij in trui en spijkerbroek.
Sant'Egidio blijkt springlevend te zijn. De Menza voor daklozen trekt 1000 mensen per avond 3x in de week. 200 Italianen en 800 immigranten, waaronder veel Oost Europesen. Bij Moldavie-presentaties wort altijd verteld dat 25% van de bevolking in Zuid Europa werkt als gastarbeider. Hier, in Rome bij Sant'Egidioe zijn we dus de drop-outs.
Het grootste probleem is eenzaamheid vertelt Carlo, dat is vaak de echte reden waarom ze dakloos worden. Hier krijgen ze terug wat ze kwijt zijn: medemenselijkheid en vriendschap. Iedereen wordt met respect bediend, iedereen wort ook even aangesproken. Alles wat we geven moet goed genoeg voor onszelf zijn. We vieren hier bijvoorbeeld ook verjaardagen. Kun je je voorstellen hoe belangrijk het kan zijn om je eigen naam uit de mond van een vriend te horen? We zijn voor honderden van hen het postadres daarmee hebben ze voor verre familie en voor de staat weer een identiteit.
Opvallend zijn uitspraken van Carlo over de Menza. Deze plaats is vrijheid. Hier heb ik mijn vrienden. Anders werk ik maar door in het kantoor van de MP. Hier kan ik ontspannen. Alles is wederkerig.
Wij, als gelovigen, hebben de opdracht om vriendschap te hebben met de armen. We moeten de barrière van 'helper en geholpene' afbreken. 'Deze plaats heb ik nodig voor mijn waardigheid.'
(binnenkort de ontmoeting met de Padri Maristi ...)
-
25 April 2012 - 19:44
Rene Bouwhuis:
"Kun je je voorstellen hoe belangrijk het kan zijn om je eigen naam uit de mond van een vriend te horen?"
Poeh, rake zin. Mooi om je voor in te zetten Steffen! -
26 April 2012 - 07:27
Vincenza:
leuk om te lezen zeg! Ooit ging ik een avond met Carlo op stap langs zwervers op lokatie: inspirerende man, goed om te lezen dat hij het dus ' gewoon' nog steeds doet!
Check bij de padri of de mooie boom er nog staat :-) ciao!
-
26 April 2012 - 07:28
Steffen:
De boom is helaas omgezaagd, maar de tuin is nog even mooi...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
