Brandend zout en vrouwenrechten

Mozaïek, dat is het eerste woord waarmee Jordanië bij mij associeert na twee dagen reizen. De glooiende heuvels bestaan uit het karakteristieke witte steen waaruit ook Jerusalem en Amman zijn gebouwd. Opgravingen, als zaaigoed verspreid over het hele land, laten Romeins cultuurgoed zien. Kunstig ingelegde vloeren uit vroeger eeuwen getuigen van Bijbelse en andere gebeurtenissen.

Het land heeft met de verschillende bedoeïenfamilies een sterke stammencultuur. Minder dan 10% leeft nu nog Nomadisch. Burka’s zie je veel op straat: veel zwart natuurlijk, maar ook regelmatig zeer kleurig. Opvallend was de dame in wel zeer luxe en prachtige burka, met een Gucci tas om haar schouder en een iPad in haar gehandschoende handen, waarmee ze een moskee filmde.

In Jordanië leven mensen vreedzaam samen, onder de bezielende leiding van de krachtige koning. Het is een gematigd land. Om het met de Nederlandse ambassadeur te zeggen: Jordanië is vaak deel van de oplossing en niet van het probleem. Om een voorbeeld te geven: Jordanië vangt nu meer dan 500.000 Syrische vluchtelingen op en heeft in 1921, 1948 en 1967 ook gigantische aantallen Palestijnen opgevangen, die er voor het merendeel nog steeds wonen.

Vandaag was ik op bezoek bij Arab Women Today. Ik ontmoetten de directrice die - net als ik - haar organisatie in 1999 oprichtte en deze ook tot op vandaag leidt. Ze is ook van mijn leeftijd en ze is - net als ik - met een duidelijke missie voor ogen gestart. Opvallend na alle burka’s is de hippe kleding van de medewerkers. Ook dit is Jordanië.

De ontvangst was hartelijk en met passie wordt over het werk verteld. Het werk varieert van ondersteuning van vrouwen/gezinnen met skills-trainingen over onder andere man-vrouwverhouding, vrouwenrechten, opvoeding tot en met de traumacounseling voor vrouwen in Syrische vluchtelingenkampen. Het is de passie bij het vertellen dat het werk zo mooi onderstreept.

Na de ontmoeting glijdt onze toeristenbus met airco via twee mooie christelijke hotspots naar de dode zee op 421 meter onder de zeespiegel. Wat een prachtig landschap is het waar onze weg zich door krult en en oh! wat kan je heerlijk dobberen in het water van de dode zee. Het is ultra zout. We worden gewaarschuwd er vooral geen slokje van de nemen, omdat we dan brandwonden krijgen in mond, keel, slokdarm. En dat doen we dan ook niet. Maar even proeven, een halve druppel … dat had ik ook niet moeten doen.