De eerste dag | vol ontmoetingen
Door: Jan Steenwijk
Blijf op de hoogte en volg Steffen
18 Februari 2014 | Oeganda, Kampala
EO-Metterdaadreis, dagverslag 1e dag
door Jan Steenwijk
Vandaag, de eerste dag dat we op reis gingen om twee projecten te bezoeken. Ca. kwart voor negen stapte we op de bus. We zijn te gast geweest Bij Dwelling Places en ADD.
Dwelling places staat voor opvang van straat kinderen.Het welkom daar was hartverscheurend. De kinderen renden ons tegemoet waarna ze ons als welkom omhelsden. Zeer indrukwekkend!
Velen hebben een of beide ouders verloren, en hebben geen mogelijkheid om naar school te gaan.
Ze hebben honger, geen toegang tot schoon drink water of medische zorg. Kunnen niet naar school en hebben geen veilige plek om veilig te slapen. Veel van hen zijn ziek en ondervoed. Meisjes lopen het risico verkracht te worden en geïnfecteerd te worden met HIV.
De kinderen krijgen hier alle basis beginselen en scholing We zagen heel bewogen mensen met de kinderen omgaan.
De bedoeling is de kinderen opvangen en zoveel mogelijk terug brengen naar familie. De kinderen die eerder zijn opgevangen worden verder gevolgd. Daarnaast worden families begeleid in het project. Er zijn ca. 10.000 straat kinderen in kampala.
Het volgende bezoek was aan ADD, zij zetten zich in voor gehandicaptenzorg. Afd. blinden en slechtzienden. ADD ziet uit naar een wereld waar alle gehandicapten in staat zijn hun rechten, verantwoordelijkheden en plichten te vervullen en geheel deel te nemen aan ieder deel en elke laag van de samenleving.
Ook hier een heel hartelijk welkom. Na een uitleg over het ontstaan van de stichting en de werkwijze gingen we actief in gesprek met hen ( de gehandicapten ). Ik heb zelden zulke gedreven mensen ontmoet die iets wilde gaan betekenen in de maatschappij. Een jongere ing. was heel erg geïnteresseerd in hoe wij in Nederland de melk verwerkten , en welke producten we daaruit maakten. Hij wilde graag een fabriek ontwerpen om de melk en melk producten naar een hoger kwaliteitsniveau te brengen in Oeganda.
Een ander gesprek was met een meisje dat afgestudeerd was om ambassade medewerker te worden. Helaas was er geen werk voor haar. Na hier weer een tijdje gewerkt te hebben, heeft ze alsnog werk gevonden bij een internationaal bedrijf. We hadden het ook nog over het jezelf ontwikkelen ( scholing ). Deze vrouw wilde absoluut niet dat er altijd maar hulp goederen gebracht zouden worden en weer wachten op de volgende zending.
Hulpgoederen in de vorm van kennis daar zijn ze echt mee geholpen. Ze was heel dankbaar voor de kennis zie ze daar opgedaan heeft, om zo ook voor zichzelf te kunnen zorgen en anderen te helpen. daarbij kwamen we ook op de vis en hengel. Tussendoor hebben we daar ook gegeten, ze hadden voor ons gekookt!
Deze blog wordt bij toerbeurt geschreven door een van de groep.
Allen thuis de hartelijke groeten Jan.
door Jan Steenwijk
Vandaag, de eerste dag dat we op reis gingen om twee projecten te bezoeken. Ca. kwart voor negen stapte we op de bus. We zijn te gast geweest Bij Dwelling Places en ADD.
Dwelling places staat voor opvang van straat kinderen.Het welkom daar was hartverscheurend. De kinderen renden ons tegemoet waarna ze ons als welkom omhelsden. Zeer indrukwekkend!
Velen hebben een of beide ouders verloren, en hebben geen mogelijkheid om naar school te gaan.
Ze hebben honger, geen toegang tot schoon drink water of medische zorg. Kunnen niet naar school en hebben geen veilige plek om veilig te slapen. Veel van hen zijn ziek en ondervoed. Meisjes lopen het risico verkracht te worden en geïnfecteerd te worden met HIV.
De kinderen krijgen hier alle basis beginselen en scholing We zagen heel bewogen mensen met de kinderen omgaan.
De bedoeling is de kinderen opvangen en zoveel mogelijk terug brengen naar familie. De kinderen die eerder zijn opgevangen worden verder gevolgd. Daarnaast worden families begeleid in het project. Er zijn ca. 10.000 straat kinderen in kampala.
Het volgende bezoek was aan ADD, zij zetten zich in voor gehandicaptenzorg. Afd. blinden en slechtzienden. ADD ziet uit naar een wereld waar alle gehandicapten in staat zijn hun rechten, verantwoordelijkheden en plichten te vervullen en geheel deel te nemen aan ieder deel en elke laag van de samenleving.
Ook hier een heel hartelijk welkom. Na een uitleg over het ontstaan van de stichting en de werkwijze gingen we actief in gesprek met hen ( de gehandicapten ). Ik heb zelden zulke gedreven mensen ontmoet die iets wilde gaan betekenen in de maatschappij. Een jongere ing. was heel erg geïnteresseerd in hoe wij in Nederland de melk verwerkten , en welke producten we daaruit maakten. Hij wilde graag een fabriek ontwerpen om de melk en melk producten naar een hoger kwaliteitsniveau te brengen in Oeganda.
Een ander gesprek was met een meisje dat afgestudeerd was om ambassade medewerker te worden. Helaas was er geen werk voor haar. Na hier weer een tijdje gewerkt te hebben, heeft ze alsnog werk gevonden bij een internationaal bedrijf. We hadden het ook nog over het jezelf ontwikkelen ( scholing ). Deze vrouw wilde absoluut niet dat er altijd maar hulp goederen gebracht zouden worden en weer wachten op de volgende zending.
Hulpgoederen in de vorm van kennis daar zijn ze echt mee geholpen. Ze was heel dankbaar voor de kennis zie ze daar opgedaan heeft, om zo ook voor zichzelf te kunnen zorgen en anderen te helpen. daarbij kwamen we ook op de vis en hengel. Tussendoor hebben we daar ook gegeten, ze hadden voor ons gekookt!
Deze blog wordt bij toerbeurt geschreven door een van de groep.
Allen thuis de hartelijke groeten Jan.
-
18 Februari 2014 - 20:38
Esther:
He pap! (Erik),
Ik ben zo benieuwd hoe het met je gaat daar! Zo te lezen heb je een dag achter de rug die je niet zo snel meer vergeet! Heel veel succes daar, ik ben trots op jou!
Liefs,
Esther
-
18 Februari 2014 - 20:43
Ellen Van Veen-Laban:
Beste allen, in het bijzonder Kees Laban en Jan Steenwijk, wat een mooi beeld krijgen we zo van jullie reis. En dan realiseer je ook weer dat het zo ontzettend belangrijk is dat er omgezien wordt naar de ander. Mooi om de projecten te bezoeken en een beeld hiervan weer terug te brengen naar Nederland.
Van harte God's zegen toegewenst voor de komende tijd.
Groeten Ellen van Veen-Laban -
18 Februari 2014 - 21:35
Annemieke:
Beste allemaal in het bijzonder Kees en Jan,
zo te lezen een hartverscheurende dag gehad.. iets wat je niet vergeet. Bijzonder om dit van dichtbij mee te mogen maken. Fijn dat we op deze manier mee kunnen lezen wat jullie precies doen. We wensen jullie een goede en gezegende tijd toe.
Groeten vanuit NL
Annet en Annemieke Steenwijk -
18 Februari 2014 - 21:54
Harry En Els Grooters:
Hallo allemaal en in't bijzonder Gerrit en Mannie,
Een dag met bijzondere ontmoetingen zo te lezen. Veel indrukken. Jullie zullen wel moe zijn. Hoop dat jullie, ondanks deze ontmoetingen en gebeurtenissen, toch nog kunnen genieten van de dingen om jullie heen!
Lieve groetjes,
Harry en Elsje -
19 Februari 2014 - 19:38
Gerbrand En Géke:
Lieve M&G en reisgenoten,
Bijzonder om via dit blog jullie indrukwekkende reis te volgen.
Zo reizen we in gedachten met jullie mee,liefs...Gerbrand en Géke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
